There's nothing like Australia...
Door: Marianne & Annegina
11 Mei 2011 | Australië, Adelaide
Een busje, een busje, een busje vol Chinezen...
De eerste dag dat we bij Uncle George waren werden we direct meegesleept naar Eastercamp. Toen we 's morgens aankwamen bij de kerk, stond er een busje vol Chinezen op ons te wachten om ons mee te nemen naar het kamp. Hoe we er met z'n allen inpasten, is nog steeds een raadsel. Maar zelfs Mar was misselijk, en dat komt niet zo vaak voor. (Of dat nou kwam doordat ze op de 3e rij stoelen zat, of door haar naar zure-noedel-ruikende buurvrouw?) Afijn: het kamp was echt super! Het waren voornamelijk mensen uit Azie, en het was dus erg leuk ook eens kennis te maken met deze cultuur. Wisten jullie dat ze met stokjes eten? We aten als hoofdgerecht Hond (echt!), kregen visballen-soep, en geroosterde sprinkhanen op een stokje. Erg lekker, afgezien van de sprietjes dan die je af en toe in je keel voelde blijven steken. Je weet wel: net of je een vissegraat in je strot hebt. 't Eind van 't liedje was dat we de volgende morgen een beetje misselijk voor ons uit lagen te staren in bed.
Hahndorf - het oudste Duitse dorpje in Australie
Vrijdags gingen we naar Hahndorf, zoals hierboven al staat: het oudste Duitse dorpje van Australie. Hier hebben we Bradwursten met Sauerkraut gegeten onder het genot van een grote pul bier. Dat moesten we toch ook eens proberen. Hier bevond zich een van de grootste aardbeienfabrieken in Australie, die de lekkerste jam van het land maakten. Nou, als dit de lekkerste jam is, dan gaan wij de Euroshopperjam hier introduceren.
Wat we overigens al wel een paar keer hebben gedaan is echte patatten gebakken met Remia frittessaus die we uit een of ander vaag Duits winkeltje opsnorden waar 3/4 van de producten Hollands was. Bovendien heeft Mar getracht kibbeling te bakken, het waren meer kleine stuiterballetjes, maar het idee van echt op z'n Urkers rijst met vis eten was leuk.
The cowboy with te blue eyes - Gerald the kangaroofocker (eh, breeder)
Begin vorige week, nadat we eerst 2 nieuwe banden om onze auto hadden laten zetten, gingen we op weg door de Outback. Onze bestemming lag zo'n 500 km bij Adelaide vandaan. Het was een gebergte middenin de outback, Flinders Rangers genaamd van wel MIL-JOE-NEN-NEN-NEN jaren oud. Jullie begrijpen: het is echt heeeeeeel indrukwekkend hoe zoiets prachtigs kan ontstaan uit niets dat ook nog ontploft is. Raare jongens die Creationisten. Wie gelooft er nou in een schepping? Nou, inderdaad, wij dus, en we waren ook de enigen. Het was namelijk zo: we kwamen 's avonds aan in een spookstad genaamd Hawker, waar geen mens rondliep. Toen we dan ook aankwamen in het informatiecentrum/benzinestation/supermarkt/postkantoor/bank/klerenwinkel/bakker/cafe-in-één begon de eigenaar direct te jubelen: een klant! Wij vroegen naar de GOED-koopste accomodatie, en als je daaarnaar vraagt krijg je natuurlijk waar je voor betaald. Een uur later maakten we namelijk kennis met het eerste menselijke inrichting voor gedetineerden wat we ooit hadden gezien. Eigenlijk meer een uit de kluiten gewassen kippenhok, die dwaalden dan ook overal rond. 'Het' had 10 hokjes met 2 bedden erin, en al die 10 hokjes kwamen met een hoog deurtje uit op een betonnen binnenplaatsje met 3 tafels en wat stoelen. Gelukkig bleek dat we de enige stervelingen waren die daar ronddwaalden, om maar even in het spooksfeer te blijven, en dus hadden we alles voor onszelf.
De volgende dag gingen we met een heuse 4-wheel-drive-tour mee, die we hadden uitgezocht op basis van het leuke foldertje waarop een heuse cowboy stond. Laat die cowboy nou onze chauffeur zijn die dag!!! zucht... En hij had ook nog een Urker naam: Derek! Voor ons kon de dag niet meer stuk. We vielen als een blok voor 'm, en hebben 8 uur lang zwijmelend achterin het busje gezeten, om precies te zijn: achter de chauffeur. Hij had ons die dag wel 10x gevraagd of we naast hem kwamen zitten, maar dat deden we niet omdat dat te veel zou opvallen natuurlijk. Achteraf bleek dat z'n buurvrouw een meaktante was waar ie gek van werd. Hoe we dat te weten zijn gekomen? Zie het verdere van het verhaal!!
Afijn, de Flinders Ranges was heel prachtig. De verschillende gesteentelagen werden ons heel goed laten zien, fossielen, gumtrees en andere soorten begroeien. We leerden veel over allerlei soorten planten die er waren, en reden door grote modderpoelen, die ons autootje nooit had overleefd. Na deze heftige rit waren we toe aan een bakje koffie die Derek voor ons verzorgde. Aha, echt ideaal.... Het gezelschap bestond uit voornamelijk senioren, 2 merries, en ons natuurlijk, en allerbelangrijkst: Derek! We kregen veel uitleg over de ontstaansgeschiedenis van de Flinders Ranges, wat wel 600 miljoen jaar geleden gevormd is. Zeer interessant natuurlijk, al liepen wij af en toe even kuchelend weg. Dat ging ons verstand te boven, al die miljoenen jaartjes begonnen te duizelen. Het cambrium, precambrium, pre-pre-cambrium en nog een aantal iummen verder, vormden al de prachtige gesteentelagen. Het hoogste punt van dit gebergte was St Marys, 1500 meter hoog. Het bestond eigenlijk uit 3 verschillende gebergten, waarvan Wilpina Pound er ééntje was. Wilpina Pound betekend: kommetje van je hand, omdat het heel veel bergen waren om een rond vlak stuk. Dit is ook nageschilderd door Jeff Morgan, die een Panorama geschilderd heeft van 15 meter, in het rond! Dat was heel bijzonder om te zien. Hij was ook Christen en in z'n gallerie waren dan ook een aantal bijbelteksten te vinden naar aanleiding van z'n schilderijen. Niemand minder dan onze cowboy liet ons deze verzameling zien.
We hadden namelijk aan het eind van ons 4-wheel-drive dagje zo ver dat we onze nummers uitgewisseld hadden. De volgende ochtend was dan ook het eerste wat we deden een kopje koffie drinken was met onze aanwinst Derek. Deze leidde ons vervolgens dus rond in de artgallerie van Jeff Morgan, wat ons nog 5 dollar korting opleverde. En zo hoorden we dus ook de verhalen over de irritante buurvrouw van die dag ervoor.
's middags reden we terug naar Adelaide, waarbij we ondertussen door een prachtig natuurgebied reden inclusief Jehova-getuigen. Daar legden wij dus even een goed getuigenisje aan af (maar niet heus) plankgas reden we door het gebied, ahum. De kuilen in de weg waren niet van de lucht. Na 10 minuten liepen we allebei te schelden en te tieren. We kwamen in een Dip van die Dips (engels voor kuil) maar het bleek het waard te zijn. Alligator Gorge was een oude kloof waar vroeger water doorheen heeft gestroomd. Op kleine bergrichteltjes groeiden bomen, en ook zagen we veel Black Boys, grasplanten die 30 centimeter groeien in 100 jaar. Verder zagen we gigantische spinnen, gekleurde spinnetjes met leuke rooie en witte stipjes op hun rug, die er zo schattig uitzagen dat we overwogen om ze even aan te raken.
Volunteers Marian and Anna at your service!
Als heuse volleerde onkruidbestreiders gaven we ons op voor een vrijwilligersdag in een dierenpark. Natuurlijk deden we het niet om te helpen het park schoon te houden maar voor de gratis entree, barbeque en koffie die we erbij kregen. Na 3 uurtjes schoffelen, bezemen en plukken, en heel wat bramendoorns in onze barst verder, stormden we op ons doel af: de BARBEQUE!!! De keus was heel gevarieerd: van een vegetarische burger tot barbequeworst. Dat was dan ook echt de variatie. Marianne had tijdens het onkuid wieden 'per ongeluk' HALLO gezegd tegen een of ander vreemd figuur die tijdens de barbeque op haar af kwam stormen en naast haar neerplofte. Met in zijn ogen de gretige blik: geef mij aandacht! Hij bestookte haar met zoveel vragen dat haar arme burgertje helemaal koud werd. Annegina daarentegen schoof steeds verder weg richting de tafel met Burgers.
Het zwemavontuur
Aangezien ons nieuwe levensmotto luidt: 'Eet vooral, beweeg een beetje' bestaat dat 'beetje' sinds 2 weken uit zwemmen en hardlopen. (precies 1 keer gedaan) Voor het zwembad hadden we direct een 10badenkaart aangeschaft, dat scheelde ons wel 5 dollar. Toen we gister echter in het zwembad aankwamen bleek het spitsuur te zijn. honderden kinderen kregen hun zwemlessen. Marianne begon er dan ook over om op een ander tijdstip terug te komen, maar Annegina deed of ze nix had gehoord, en liet haar restje juffrouwgevoel spreken. Dus lagen wij een half uurtje later te dobberen tussen wel 60 kinderen.
Het ziekenhuisdrama
Doodmoe als we waren na onze wilde reis door de Flinders Ranges vielen we meteen half bewusteloos in slaap. En als wij slapen dan horen we ook echt NIX! Dit kwam deze nacht echter niet zo goed uit, want de volgende morgen vonden we een briefje op de tafel, geschreven door Uncle George met: ik ben in het ziekenhuis, gebracht door de ambulance, wegens hartproblemen. Die arme man kreeg ons 2 panters in z'n huisje en raakte zo in shock... Nou, wij kregen nou ook een schok vanzelluf en crossten gelijk naar 't ziekenhuis. Gelukkig bleek 't mee te vallen en mocht hij na 3 dagen weer naar huis, waar we een lekker zuchinisoepje voor 'm hadden gemaakt.
De reclame-campagne is van start!!!
We zaten druk te denken HOE we nou ons autootje aan konden prijzen. Het eerste idee wat bij ons opkwam was: we zetten hem op Ebay. Gelijk de eerste dag al hadden we 5 reacties van mariniers, die allemaal veel meer boden dan we ervoor vroegen. Wij, simpele zieltjes, trappen daar natuurlijk met open ogen in, en bellen jubelend naar huis om te melden hoe goed we wel kunnen handelen. Bleek 't allemaal maar nep te zijn. wawawa...
Goed: poging 2 was met een witte stift in levensgrote letters op onze auto te vermelden dat hij te koop was. Laat de stift nou lekken, en grote witte strepen op het raampje achterlaten. We zijn er tot nu toe nog niet over uit hoe we het er weer af moeten krijgen. Iemand ideeen?
Poging 3: we hebben 10 bladen gemaakt waarop we neertypten dat onze auto te koop was. Compleet met foto en al. allemaal leuk en wel: maar waar hang je zoiets op? Wij heel sneeky in 't nieuwe winkelcentrum alles eronder plakken, op pilaren, ramen, winkelkarretjes, nou afijn: allemaal zo sneeky mogelijk vanzelluf. Toen uncle George in 't ziekenhuis lag maakten we daar bovendien ook nog handig gebruik van door op de mededelingenborden, dwars over tips voor een beter leven, yogacursussen en anti-rook reclames onze advertentie te plakken. Laat er nou net een bewaker langslopen. Wij net doen of we onze jas aan 't uitdoen waren. Ja hoor, om 8 uur 's avonds, in een uitgestorven ziekenhuis een jas uittrekken middenin de gang. Maar gelukkig had ie nix door... benieuwd of onze reclame wat opleverd. Morgen tot vrijdag staat er een grote advertentie in de krant die ons meer gekost heeft dat de auto op zal brengen, dus afwachten maar weer...
-
10 Mei 2011 - 17:20
Jacoba:
Annug, kijk maar uit met die sprinkhaan! Klaas heeft net een heel referaat gehouden over sprinkhanen die te eten zijn, maar dan moet je de pootjes en stekels eruit trekken, die zijn giftig! .. Dus ehm.. Take care! ;-) -
10 Mei 2011 - 18:00
Wils:
Ha Lieverds!!!
Wat is het weer ge-wel-dig om jullie belevenissen te lezen!!! Ik geniet echt!! Van een afstandje ben ik bij jullie hoor!!!
Jullie lekker aan het genieten van al het mooie daar en ik aan het aftellen tot de zomervakantie...;);)!!!
Ach, de kids zijn bij mij lief, dus die laatste 10 weken gaan ook wel weer voorbij!! En dat zwembad-idee heb ik ook om de week... vreselijk....!!! ;)
@ Annug: Ik vond het super om je f gesproken te hebben!!! Heerlijk om weer f bij te kletsen! M'n mail krijg je nog...sorry... nog niet af... Maar wel heel veel over nagedacht, enz... (L)
Trouwens, je hebt wel wat gemist hoor vorige week donderdag met de p-4 meiden.... We hebben Solex gereden.... Superleuk!!! ;)
Maar eerlijk is eerlijk.... Wij hadden echt vrij dagje in ons 'zware' schoolleven, en jij hebt gewoon een half jaar vakantie!!!! :D:D:D Maar... van harte gegund hoor!!! :)
Meiden, heel veel suc6 met alles en geniet ervan, ook zo meteen in Nieuw Zeeland!!!! Superrrrrr!!! :D
Veel liefs, Wils
-
10 Mei 2011 - 18:57
Jannie (van Maarten):
Hoi meiden, wat ontzettend leuk om jullie ervaringen te lezen. Echt het overwegen waard om straks een boek te gaan schrijven o.i.d. Jullie hebben beiden echt talent!! Ik kan me niet voorstellen dat jullie straks nog ergens bang voor zijn; jullie durven echt alles. Maar wees voorzichtig hoor (met sprinkhanen cowboys enz.), we zien jullie héél graag gezond en wel terug.
Groetjes Jannie, Maarten, Jan en MP -
11 Mei 2011 - 06:35
Diana:
Hoi Hoi,
Mensen, mensen wat maken jullie wat mee zeg. Doen jullie wel voorzichtig met die spinnen, sprinkhanen etc? en Annegina die Derek is dat niet wat? haha. Veel plezier en succes met de auto!
Groetjes Diana -
11 Mei 2011 - 07:51
Johanna:
zénen wij et niet??? die komt terogge met een vint!! nou de angere nog vanzelluf.. et die derek gien bruur ofzo??
super mensen om jullie verhalen te lezen.. bn btje jaloers hoor!!
leuke tijd nog verder.
liefs joh -
11 Mei 2011 - 09:36
Corretje:
wat een avonturen weer!!en dan die derek... wiet jie wat meen bebe alteed zeen: een vreemde is raaarrrrr! geloof mij dames houd je aan een lkekkere urreker:-) verder raak vooral niks aan tenzij je een vroege dood wenst.. meestal de kleine spinnen zijn het giftigst!! maarrrr dat heb ik jullie naaatuuuuuuuurlijk allemaal niet te zeggen... afijn nog 2 maanden en dan is alles weer voorbij.. ik daarintegen ga dus nog lekker genieten van die 2 maanden rust.. dames het ga jullie goed.. toedeledokiee -
11 Mei 2011 - 21:31
Engelien Van Cor :
hallo meiden ,,wat maken jullie weer veel mee ,we genieten iedere keer weer ,en we liggen weer in een deuk ,,kortom geen vreemde cowboys hoor ,neem een lekkere urrekur ,,en die krekels die jullie opeten vreselijk,,en de foto,s zijn werkelijk prachtig weer en de lekkere hapjes ook ,jullie blijven ook aan de kauw he,,nou geniet deze laatste 10 weken en we horen wel weer van jullie groetjes vanuit het verre urk ,,engelien ,cor en TIEMEN,keesjan p.s.poes voor annug van tiemen -
12 Mei 2011 - 21:37
Moepien:
Annegina en Marianne, let op Corretje zijn wijze raad. Zoek een Urker, Urkers zat over.
Nu lust je zeker thuis ook wel alles he, als je sprinkhanen opeet ...? -
12 Mei 2011 - 21:38
Ouwe Toate:
Ik vind een echte Australische boer ook prima, dan kom ik ook ...
PS kunnen jullie wat bij die foto's zetten? Wie zijn al die vriendelijke mensen?
En hoe is het met uncle George?
-
13 Mei 2011 - 02:53
Elle En Teun:
Hi meiden vind al jullie adventuren erg leuk Ja de buitenlanders zijn gaauw bang van alles ,maar naar 54 jaar in Austalia leven is er niet veel daat je bang voor ben. Alleen de vreemde snutters (manen ) hou daar maar en oogje voor uit , neem nooit en lift of invitation voor ergens een drink te halen met ze want er zijn te veel dinge dat ze in je drink kunnen stopen en je weet er niks meer van , ik wil je niet bang makken maar als je op je iegen bent over die lange kilometres en je peg heb , bel liever iemand op ,wegen wacht of zo ! ja ik weet wel dat je niet overall wegen wacht kan berijken maar gebruik je hooftjes meiden he? hoeveel will je voor je auto hebben ? laat mij effen weeten en rijd ie goed,? je weet wel wat ik meen zou je je zus er in latten rijden als je hem verkocht ? email mij maar terug dooooeiiiiiiii van elle -
14 Mei 2011 - 20:25
Buurvrouw Anneke:
Dag buurmeisjes, ik ben weer helemaal bij gelezen en gekeken, wat een verhalen en prachtige foto's, pas jelui goed op jezelf, vooral genieten hoor want zoiets maak je niet vaak mee, en misschien wel een goed idee om een boekje te maken van al jullie reisverslagen, groetjes en tot de volgende keer, Anneke Korf -
18 Mei 2011 - 16:01
Bes En Bebe:
Hallo, Annegina
We hebben nu ook een computer alleen nog even wennen, en uitzoeken hoe het werkt.
We zijn ontzettend blij dat je gebeld hebt en hier gaat alles goed.
Dikke poes van je Bebe en Bes:D -
21 Mei 2011 - 21:41
Wils:
HaiHai!!
Nu in Nieuw-Zeeland toch...?!?! Toe maar, jullie gaan nog even lekker door met feestvieren.... :D
Ik denk aan jullie!!
Liefs Wils -
21 Mei 2011 - 21:41
Wils:
HaiHai!!
Nu in Nieuw-Zeeland toch...?!?! Toe maar, jullie gaan nog even lekker door met feestvieren.... :D
Ik denk aan jullie!!
Liefs Wils
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
