'Alles wat adem heeft, looft de Heere!!'
Door: Marianne & Annegina
09 Juni 2011 | Nieuw Zeeland, Queenstown
‘O, Heer, mijn God
Wanneer ik in verwondering
De wereld zie
Die U hebt voortgebracht
Dan zingt mijn ziel:
O Heer, hoe groot zijt Gij!’
De AbelTasman Track.
Ons werd verteld dat het Abel Tasman Park het mooiste park van Nieuw Zeeland is: dus daar moesten we natuurlijk naartoe! Onze dag begon al gehaast omdat we natuurlijk weer eens te laat waren. Voor alle duidelijkehid: we zijn vrijwel overal te laat...nou ja...net op tijd dan. Maar dat kunnen mensen uit de Marantahakerk beamen. We lopen er niet trots op, maar 't is gewoon zo. We renden dus het eerste uur door het park heen om onze ferry niet te missen. Onze ferry pikte ons op in een geweldige baai, vanwaaruit je op de achtergrond de bergen zag. De Ferry bracht ons naar de coquille baai, waar we eerst een ‘korte’ track liepen van 2 uur. (coquilles de st. Jacques voor ome Maarten...) We liepen naar het hoogste punt van een Sound, vanwaaruit we uitzicht hadden over de hele oceaan en een stuk van het park. De begroeiing in het park was prachtig en het eerste uur beleefden we intens. Totdat we merkten dat we alle heuvels die we afdaalden ook moesten opklimmen. En TOEN werd 't vervelend... Niet 't park, maar 't lopen. Af en toe rustten we bij een prachtige uitkijkpunt of gewoon op een bruggetje over een riviertje, langs een watervalletje, of op een steen in een grot.... De natuur was erg ongerept, je kon duidelijk 't verschil zien wanneer 't eb en vloed was. Sommige kreken waren namelijk erg leeg. ‘T lopen werden we echter al gauw zat. Zoals jullie weten houden we heel erg veel van de natuur, maar niet van tracks lopen.Althans, tracks van langer dan 2 uur... Maar omdat die 2 soms onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn moeten we er zo nu en dan aan toegeven, en 't gewoon DOEN!!! Als we dan beseffen dat we 20000 km verwijderd zijn van thuis en deze prachtige natuur zien en bedenken dat we dit waarschijnlijk nooit meer kunnen zien, geeft het je weer een adrenalinestoot en wordt 't allemaal wat dragelijker. Je kunt je echter wel voorstellen dat je benen niet erg prettig aanvoelen na een dag lopen van 8 tot 5 en dat we dan 's avonds natuurlijk ook extra genieten mogen van een welverdiende gratis spa.
Zaterdag was een erg regenachtige dag, maar alweer helemaal geschikt voor ons doel. We bezochten namelijk de Pannenkoekenrotsen. Even tussentoor: familie Pasterkamp is hier zeer tegenwoordig: zo zagen we het Jante Meer en Barry Town, en Ab: we zagen vandaag ook het Albert Dorp, dus aan de andere kant van de wereld is een dorp naar je vernoemd! En het hangt nogwel aan de onderkant!!!
De pancakerocks leken ook echt op stapeltjes pannenkoeken, en door het regenwachtige weer was de zee enorm onstuimig. Wat leidde tot grote golven die tegen de rotsen sloegen. Ook waren er grote spleten waar het kolkende water doorheen perstte wat weer geluiden als donderslagen tot resultaat had. Poetisch allemaal he, maar we kunnen nooit echt goed beschrijven wat we precies zien. Want het zien is honderden keren mooier! 'Groot is Uw Trouw, o Heer!'
Zondag, tja, het regende, was mistig en we besloten echt een rustdag te houden, waar we overigens echt aan toe waren na al dat gekayak, tetrack en gevaar. We luisterden wel 4 preekjes, en o ja, we hebben een nieuwe hobby: breien! Jullie zullen wel denken: welke idioten gaan er nou breien als ze zo'n prachtige reis maken, maar 't is hier om 6 uur donker en dan is 't 's avonds een erg leuke bezigheid. Leonie heeft ons echt besmet!
De Franz Jozef gletsjer
Maandagmorgen werden we wakker nadag het 2 dagen lang geregend had, en mistig was geweest. En ineens kwamen we tot de ontdekking dat er prachtige, machtige bergen met sneeuwtoppen om de camping heen stonden. Deze hadden we nog niet gezien, kun je nagaan hoe mistig het zondag was. Dat het vandaag zulk mooi weer was zagen we als een speciaal wonder voor ons. Toen we zateravond boekten voor maandag leek het erop dat het slecht weer zou blijven. Vandaag zei de campingbeheerster: het lijkt wel of jullie het wisten dat het maandag mooi weer zou zijn! Toen keken wij elkaar maar 'ns aan…
Affijn, zoals we al zeiden het was prachtig weer. Er werd ons verteld dat je goed ingepakt mee kon met de tour. Dus wij: 2 hemden, shirten, majoos, broeken, kousen, enz aan. Bij de gletsjertour zelf kregen we nog eens waterdichte kledinglagen om ons heen. Er werd op ons hart gedrukt dat we ons goed aan moesten kleden. Na nog geen 15 minuten ontdeden we ons al van de eerste paar lagen, en na een half uurtje waren we niet meer dan 2 wandelende zweet bonken! Foeifoei, wat was dat een tocht! Na onze abel-tasman-ervaring zouden we nooooooit geen urenlange tracks meer doen. We beseften niet erg dat gletsjerbeklimmen ook zo vermoeiend was, dus boekten we ons in voor een track van 8 UUR!!! En zoals je weet moet je een gletsjer horizontaal beklimmen wat nogal vermoeiend is voor ons soort mensen. De aanblik van de gletsjer was prachtig, en van zoiets moois op een prachtige zonnige dag stonden we daar in verwondering te genieten. Het klimmen zelf was ook prachtig, we klommen door grote ijsgleuven, stapten over diepe spleten, en kwamen tot de conclusie dat 't best gevaarlijk was. Gelukkig hadden we een zeeer charmante, hulpvaardige gids die ons af en toe een handje hielp. We gingen echt niet per ongeluk vallen enzo. Ook al die wanhopige kreetjes die we slaakten waren echt niet misplaatst. Riep je al Au, stond ie al met een ehbo verbandddoosje voor je neus, glibberde je uit werd je net op tijd gegrepen door een gespierde hunk en wilde je iets wat beter bekijken dan mocht je leunen op z'n brede schouders. Toen we dat eenmaal doorhadden hebben we daar de rest van onze reis natuurlijk handig gebruik van gemaakt. Tot slot van rekening zei hij ook nog toen Annug boven een grote gleuf stond te staren: pas op dat je niet valt! ...(stilte)...nou ja, als je valt kom ik achter je aan om je te redden. Annegina keek met een veelzeggende blik naar Mar en nam de sprong...grapje...maar het werd wel serieus overwogen! Mar pobeerde het later ook en gleed ook 'per ongeluk' uit, dit maakte echter op onze knappe gids weinig indruk… Raarrrr…
We genoten enorm van ons gletsjeravontuur en het is allemaal heel anders dan je je zou voorstellen. Het is heel bijzonder om een keer mee te maken. We klommen 600 meter van de 3 km hoge gletsjer, met grote spikes onder onze drekstampers. En dan 6 uur he...op IJS!!!... respect voor ons!
's Avond s genoten we van een heerlijke SPA in een grote spa met 3 baden. Deze hadden we helemaal voor ons alleen, dankzij 't winterseizoen. Dit is overigens de mooiste maand mei geweest sinds jaren en als 't zo blijft bevelen we iedereen aan om in mei te gaan want 't is hier super rustig en toch prachtig. 'T weer is precies goed!!!
Dinsdag reden we 7 uur lang door het geweldige ruige landschap. Nog even voor de duidelijk heid: Nieuw-zeeland is een ontzettend indrukwekkend land. Overal waren kleine watervalletjes te zien, en om elk hoekje is het landschap weer heel anders. Het geeft telkens weer een ander prachtig uitzicht. We reden langs bergen met sneeuw erop, prachtige spiegelende meren, ruige rotsen, honderden kleine watervalletjes, nevels tussen de bergen door, gezellig dropjes, kortom: geweldig!!!
Milford Sound – een van de mooiste plaatsen ter wereld
Vandaag, woensdag gingen we met de auto op weg naar Milford Sound. Dit is een van de natste gedeelten van Nieuw Zeeland, er valt gemiddeld wel 8 meter water per jaar! Maar wij hadden het wéér getroffen met prachtig weer. (btw: elk weer past bij dit land) Alleen de heenweg was al geweldig. Om de 5 minuten was er een lookout waar we even moésten stoppen om gewoon ff te kijken en te genieten. Zo kwamen we ook langs de mirror lakes. Het landschap werd er zo duidelijk in weerspiegeld, dat was gewoon ongelofelijk!
In de Milford Sounds konden we meteen op de boot stappen en we genoten 150% van minuut 1 tot 105. Ook stonden we onder een waterval van 150 meter hoog. Wij stonden natuurlijk op de boeg van de boot en waren dan ook zeik-en zeiknat. Wisten wij veel dat de boot zo dicht bij de waterval zou varen. Ook zagen we weer een paar dolfijnen, maar dan hele groten. De kans dat ze deze zagen op zo’n tour was 20 – 25 % dus we hadden weer geluk. De natuur was geweldig, de gigantische bergen waren prachtig, die direct langs het water te zien waren. Ze waren gemiddeld zo’n 1500 meter hoog, en op veel bergen lag sneeuw. Ook de terugweg reden we langs een paar mooie plaatsen. Zo liepen we door een bos waar alle bomen en struiken en zelfs de stenen bedekt waren met een laag mos wat er sprookjesachtig uitzag.
Bij thuiskomst hadden we lekkere ‘outbacksoup’ gemaakt, welks recept we nog te danken hebben aan onze oud-collega Aub. Hier kunnen we wel 3 dagen van eten, dus dat scheelt weer… ;-p
We genoten erg van jullie reacties op de vorige blogs, blijf dit vooral doen! We waarderen ze erg!
Wanneer ik in verwondering
De wereld zie
Die U hebt voortgebracht
Dan zingt mijn ziel:
O Heer, hoe groot zijt Gij!’
De AbelTasman Track.
Ons werd verteld dat het Abel Tasman Park het mooiste park van Nieuw Zeeland is: dus daar moesten we natuurlijk naartoe! Onze dag begon al gehaast omdat we natuurlijk weer eens te laat waren. Voor alle duidelijkehid: we zijn vrijwel overal te laat...nou ja...net op tijd dan. Maar dat kunnen mensen uit de Marantahakerk beamen. We lopen er niet trots op, maar 't is gewoon zo. We renden dus het eerste uur door het park heen om onze ferry niet te missen. Onze ferry pikte ons op in een geweldige baai, vanwaaruit je op de achtergrond de bergen zag. De Ferry bracht ons naar de coquille baai, waar we eerst een ‘korte’ track liepen van 2 uur. (coquilles de st. Jacques voor ome Maarten...) We liepen naar het hoogste punt van een Sound, vanwaaruit we uitzicht hadden over de hele oceaan en een stuk van het park. De begroeiing in het park was prachtig en het eerste uur beleefden we intens. Totdat we merkten dat we alle heuvels die we afdaalden ook moesten opklimmen. En TOEN werd 't vervelend... Niet 't park, maar 't lopen. Af en toe rustten we bij een prachtige uitkijkpunt of gewoon op een bruggetje over een riviertje, langs een watervalletje, of op een steen in een grot.... De natuur was erg ongerept, je kon duidelijk 't verschil zien wanneer 't eb en vloed was. Sommige kreken waren namelijk erg leeg. ‘T lopen werden we echter al gauw zat. Zoals jullie weten houden we heel erg veel van de natuur, maar niet van tracks lopen.Althans, tracks van langer dan 2 uur... Maar omdat die 2 soms onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn moeten we er zo nu en dan aan toegeven, en 't gewoon DOEN!!! Als we dan beseffen dat we 20000 km verwijderd zijn van thuis en deze prachtige natuur zien en bedenken dat we dit waarschijnlijk nooit meer kunnen zien, geeft het je weer een adrenalinestoot en wordt 't allemaal wat dragelijker. Je kunt je echter wel voorstellen dat je benen niet erg prettig aanvoelen na een dag lopen van 8 tot 5 en dat we dan 's avonds natuurlijk ook extra genieten mogen van een welverdiende gratis spa.
Zaterdag was een erg regenachtige dag, maar alweer helemaal geschikt voor ons doel. We bezochten namelijk de Pannenkoekenrotsen. Even tussentoor: familie Pasterkamp is hier zeer tegenwoordig: zo zagen we het Jante Meer en Barry Town, en Ab: we zagen vandaag ook het Albert Dorp, dus aan de andere kant van de wereld is een dorp naar je vernoemd! En het hangt nogwel aan de onderkant!!!
De pancakerocks leken ook echt op stapeltjes pannenkoeken, en door het regenwachtige weer was de zee enorm onstuimig. Wat leidde tot grote golven die tegen de rotsen sloegen. Ook waren er grote spleten waar het kolkende water doorheen perstte wat weer geluiden als donderslagen tot resultaat had. Poetisch allemaal he, maar we kunnen nooit echt goed beschrijven wat we precies zien. Want het zien is honderden keren mooier! 'Groot is Uw Trouw, o Heer!'
Zondag, tja, het regende, was mistig en we besloten echt een rustdag te houden, waar we overigens echt aan toe waren na al dat gekayak, tetrack en gevaar. We luisterden wel 4 preekjes, en o ja, we hebben een nieuwe hobby: breien! Jullie zullen wel denken: welke idioten gaan er nou breien als ze zo'n prachtige reis maken, maar 't is hier om 6 uur donker en dan is 't 's avonds een erg leuke bezigheid. Leonie heeft ons echt besmet!
De Franz Jozef gletsjer
Maandagmorgen werden we wakker nadag het 2 dagen lang geregend had, en mistig was geweest. En ineens kwamen we tot de ontdekking dat er prachtige, machtige bergen met sneeuwtoppen om de camping heen stonden. Deze hadden we nog niet gezien, kun je nagaan hoe mistig het zondag was. Dat het vandaag zulk mooi weer was zagen we als een speciaal wonder voor ons. Toen we zateravond boekten voor maandag leek het erop dat het slecht weer zou blijven. Vandaag zei de campingbeheerster: het lijkt wel of jullie het wisten dat het maandag mooi weer zou zijn! Toen keken wij elkaar maar 'ns aan…
Affijn, zoals we al zeiden het was prachtig weer. Er werd ons verteld dat je goed ingepakt mee kon met de tour. Dus wij: 2 hemden, shirten, majoos, broeken, kousen, enz aan. Bij de gletsjertour zelf kregen we nog eens waterdichte kledinglagen om ons heen. Er werd op ons hart gedrukt dat we ons goed aan moesten kleden. Na nog geen 15 minuten ontdeden we ons al van de eerste paar lagen, en na een half uurtje waren we niet meer dan 2 wandelende zweet bonken! Foeifoei, wat was dat een tocht! Na onze abel-tasman-ervaring zouden we nooooooit geen urenlange tracks meer doen. We beseften niet erg dat gletsjerbeklimmen ook zo vermoeiend was, dus boekten we ons in voor een track van 8 UUR!!! En zoals je weet moet je een gletsjer horizontaal beklimmen wat nogal vermoeiend is voor ons soort mensen. De aanblik van de gletsjer was prachtig, en van zoiets moois op een prachtige zonnige dag stonden we daar in verwondering te genieten. Het klimmen zelf was ook prachtig, we klommen door grote ijsgleuven, stapten over diepe spleten, en kwamen tot de conclusie dat 't best gevaarlijk was. Gelukkig hadden we een zeeer charmante, hulpvaardige gids die ons af en toe een handje hielp. We gingen echt niet per ongeluk vallen enzo. Ook al die wanhopige kreetjes die we slaakten waren echt niet misplaatst. Riep je al Au, stond ie al met een ehbo verbandddoosje voor je neus, glibberde je uit werd je net op tijd gegrepen door een gespierde hunk en wilde je iets wat beter bekijken dan mocht je leunen op z'n brede schouders. Toen we dat eenmaal doorhadden hebben we daar de rest van onze reis natuurlijk handig gebruik van gemaakt. Tot slot van rekening zei hij ook nog toen Annug boven een grote gleuf stond te staren: pas op dat je niet valt! ...(stilte)...nou ja, als je valt kom ik achter je aan om je te redden. Annegina keek met een veelzeggende blik naar Mar en nam de sprong...grapje...maar het werd wel serieus overwogen! Mar pobeerde het later ook en gleed ook 'per ongeluk' uit, dit maakte echter op onze knappe gids weinig indruk… Raarrrr…
We genoten enorm van ons gletsjeravontuur en het is allemaal heel anders dan je je zou voorstellen. Het is heel bijzonder om een keer mee te maken. We klommen 600 meter van de 3 km hoge gletsjer, met grote spikes onder onze drekstampers. En dan 6 uur he...op IJS!!!... respect voor ons!
's Avond s genoten we van een heerlijke SPA in een grote spa met 3 baden. Deze hadden we helemaal voor ons alleen, dankzij 't winterseizoen. Dit is overigens de mooiste maand mei geweest sinds jaren en als 't zo blijft bevelen we iedereen aan om in mei te gaan want 't is hier super rustig en toch prachtig. 'T weer is precies goed!!!
Dinsdag reden we 7 uur lang door het geweldige ruige landschap. Nog even voor de duidelijk heid: Nieuw-zeeland is een ontzettend indrukwekkend land. Overal waren kleine watervalletjes te zien, en om elk hoekje is het landschap weer heel anders. Het geeft telkens weer een ander prachtig uitzicht. We reden langs bergen met sneeuw erop, prachtige spiegelende meren, ruige rotsen, honderden kleine watervalletjes, nevels tussen de bergen door, gezellig dropjes, kortom: geweldig!!!
Milford Sound – een van de mooiste plaatsen ter wereld
Vandaag, woensdag gingen we met de auto op weg naar Milford Sound. Dit is een van de natste gedeelten van Nieuw Zeeland, er valt gemiddeld wel 8 meter water per jaar! Maar wij hadden het wéér getroffen met prachtig weer. (btw: elk weer past bij dit land) Alleen de heenweg was al geweldig. Om de 5 minuten was er een lookout waar we even moésten stoppen om gewoon ff te kijken en te genieten. Zo kwamen we ook langs de mirror lakes. Het landschap werd er zo duidelijk in weerspiegeld, dat was gewoon ongelofelijk!
In de Milford Sounds konden we meteen op de boot stappen en we genoten 150% van minuut 1 tot 105. Ook stonden we onder een waterval van 150 meter hoog. Wij stonden natuurlijk op de boeg van de boot en waren dan ook zeik-en zeiknat. Wisten wij veel dat de boot zo dicht bij de waterval zou varen. Ook zagen we weer een paar dolfijnen, maar dan hele groten. De kans dat ze deze zagen op zo’n tour was 20 – 25 % dus we hadden weer geluk. De natuur was geweldig, de gigantische bergen waren prachtig, die direct langs het water te zien waren. Ze waren gemiddeld zo’n 1500 meter hoog, en op veel bergen lag sneeuw. Ook de terugweg reden we langs een paar mooie plaatsen. Zo liepen we door een bos waar alle bomen en struiken en zelfs de stenen bedekt waren met een laag mos wat er sprookjesachtig uitzag.
Bij thuiskomst hadden we lekkere ‘outbacksoup’ gemaakt, welks recept we nog te danken hebben aan onze oud-collega Aub. Hier kunnen we wel 3 dagen van eten, dus dat scheelt weer… ;-p
We genoten erg van jullie reacties op de vorige blogs, blijf dit vooral doen! We waarderen ze erg!
-
09 Juni 2011 - 05:44
Teun En Elle Kramer:
Hi meiden , zo te zien genieten jullie wel van je holiday down under , dat doet ons goed tr horen en lezen dat je alles naar je zin heb, wat zal Urk klein zijn naar deze vakantie! Ja jullie zullen heel wat mee gemaakt hebben , hoe anders de wereld kan zijn van wat je gewent ben he? Nou wij hopen dat je niet te moe ben om bij ons in W A te komen over en paar meer weken he, als je de tijd heb geef ons en beetje een idea wanneer jullie aan komen als je het al weet , nou wij wensen jullie happy holiday en mag de HEEREN met jullie mee gaan waar je ook aan komen , veel liefs en zoenen van ons mmmmmmm pp -
09 Juni 2011 - 13:40
Wils:
Geweldig weer meiden!!!
Heerlijk om alles zo te lezen en te zien dmv foto's! En inderdaad, alles ziet er supermooi uit! Echt adembenemend!!!
Jullie hebben het echt super, zo te zien! (kan ook niet anders...:))
Trouwens, heel grappig dat wantje.... :D:D:D Past precies!! :)
Echt een hele belevenis!!
Hierna is Perth aan de beurt toch? Bij oom Teun en tante Elly? Geniet daar ook van hé!!!
Meiden, ik denk aan jullie!!!
Liefs Wils -
09 Juni 2011 - 18:24
Alida:
Wauw, wat gaaf die gletsjer beklimmen!
Dit binnen twie echte bokkers or! Nog ff er lekker van genieten en dan moet je het wier doen mit een roendjen om de toren:)
-
09 Juni 2011 - 21:19
Je Moeder Adrie:
geweldig allemaal mooie fotos en veel meegemaakt ik laat morgen albert en freek andries de fotos wel zien kunnen ze weer even bytanken ys aan de onderkant van de aarde en dan ook nog de dolfynen geweldig hoor wat leuk dat ome teun en tante ellie ook meelezen de groetjes van af urk -
09 Juni 2011 - 21:55
Mary-louise:
Wat leuk en gezellig die verhalen die jullie schrijven! je ziet het zo voor je!!
ook echt leuke en heel mooie foto`s.
geniet er nog van zolang het kan.
groetjes Mary -
10 Juni 2011 - 07:15
Klaas En Grietje:
he meiden
we zijn best wel jaloers op jullie wij wonen in nieuw zeeland maar jullie hebben al meer gezien dan ons we genieten vam de foto's en de verhalen veel plezier verder .
ps: annegiena je hebt ook een onderbroek en een spijkerbroek bij ons laten liggen -
10 Juni 2011 - 07:21
Klaas En Grietje:
o ja er is morgen bij spotlight een breiparty van 12 tot 3 dus mis het niet
groetjes leonie en grietje -
13 Juni 2011 - 20:05
Anneke Korf:
Dag buurmeisjes die nu aan de andere kant van de wereld zijn. De vorige keer dacht ik dat jullie al snel terug zouden komen maar hier lees ik net weer een mooi verhaal voorzien van prachtige foto's. Blijf genieten en voor straks een hele goede reis terug. Groetjes van Anneke. -
14 Juni 2011 - 18:21
Annegre Je Nichien:
wat een gave foto's en wat maken jullie veel mee zou ik ook wel willen.
en dat ijs was dat gaaf??
ik heb net de eerste avond van de avondvierdaagse gedaan {15 juni}
Maar ik heb nog drie avonden voor de boeg. ik hoop snel iets van jullie te lezen en de foto's ook.
Nu is het verhaaltje afgelopen.
Veel liefs dikke knuf en poes je nichien Annegre. -
21 Juni 2011 - 18:22
Joekels:
damens veel plezier en geniet er nog een paar weken van, kunnen we daar geen boerderij kopen dan gaan wij er met z'n allen wonen , tot ziens. -
25 Juni 2011 - 10:26
Anna En Diddie:
hey drokken! hier ff een berichtje van ons! ten eerste Diddie haar verjaardag was echt heel gezellig, die skat is helemaal verwonnen, alleen ze is erg agressief aan het worden, niemand mag aan dur speelgoed komen, en als ze dat toch doen slaat en bijt ze erop los. Dus af en toe moet ik dur ff een schop onger dur reet gieven! Maarja we zouden vandaag eigenlijk naar de dierentuin maar daar is weer eens niets van terecht gekomen :s. Nou voor de rest heb ik niet veel te vertellen, ohja kben lkkr gister naar de kapper geweest (teun) dus ben weer om aan te zien;) nou mokkels geniet dur nog maar ff van want over een maand staan jullie weer met jelui zn beide benen op Nederlandse grond (terrible). Nou byebye en een dikke snot poes van Diddie! -
27 Juni 2011 - 00:13
Bertina:
hee jelui
ik lees hier opeens dikke verhalen, had ik nog nooit gelezen! komt ook omdat ik jullie mails op een oud mailadres van me krijg, daar kijk ik in geen eeuwen op. dik geluk dat ik dat nu zag dus ;)
hee maareh, wat cool wat jullie allemaal daar een beetje doen! en over 30 dagen zijn jullie alweer terug lees ik. das alweer snel. nouja snel, niet snel natuurlijk want jullie zijn vet lang weggeweest volgens mij; maar tis al wel weer bijna om. Gniet er nog maar van want voor jet weet zit je weer aan de bak hier in schoonholland.
tot ziens weer een keertje in de kerk :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
