Aardbevingen, aswolken, haaien, kwallen en wij
Door: Marianne & Annegina
27 Juni 2011 | Australië, Cairns
Vorige week maandag beloofde het een mooi laatste dagje te worden in Nieuw-Zeeland. We besloten het treintje te nemen tussen Christchurch en Greymouth, dit treintje zou van het Oosten naar het Westen van het Zuidereiland rijden. In 1 dag konden we dan heen en weer door Arthur's Pass, een prachtige bergketen. De dag verliep prachtig, tot we op de terugweg hoorden dan er 2 zware aardbevingen die dag hadden plaatsgevonden in Christchurch. Hierdoor konden we niet verder met de trein en moesten worden opgehaald met de bus. Dat waren wij weer hoor... missen wij het spannende! (maar niet heus...) Onze laatste nacht in Christchurch hadden we echter 18 naschokken, waarvan Annegina de hele nacht wakker lag. Marianne echter, had nergens last van, en lag als bewusteloos te ronken terwijl ons autootje alle kanten opwiebelde.
Vervolgens kwamen we aan op het vliegveld waar veel vluchten gecanceld waren vanwege de aswolk in Chili. 2 maatschappijen vlogen toch richting Brisbane, waaronder dus de onze. Vreemd... De vlucht, die normaal 2 uur zou duren, nam nu 5 uur in beslag. Dit was eigenlijk best wel skril. Nadat wij, lekker slim, een dag na de aardbeving erachter kwamen dat we onze mobiel wel r's konden opzoeken en aanzetten, zagen we dat er wel 10 wanhopige pogingen tot contact van thuis waren ondernomen. Onze arme moepies zagen ons al onder grote rotsblokken liggen, of al dobberend op 't water naast 't vliegtuig, middenin de as. En wij kwamen niet eens even op 't idee om ze te bellen! Wisten wij veel dat dat ook in Nederland op 't nieuws werd uitgezonden...we dachten al: nix zeggen! Dan ew je ok gien paniek! Goed, er waren gelukkig geen doden gevallen, alleen wat gewonden en veel schade aan de huizen.
Duiken
Na 2 daagjes Brisbane vlogen we door naar Cairns. Hier gingen we 's zaterdags een dagje naar Cape Tribulation. Dit is de enige plaats ter wereld waar regenwoud en zee bij elkaar komen. We genoten van een heerlijk weekendje Cairns. Als we uit ons youthhostel lopen zitten we meteen aan 't strand, dus dat is super!!! We zitten op 't mooiste, goedkoopste plekje van heel Cairns. Jammergenoeg hadden we meteen al grote klachten aan de deur, 's avonds hadden we namelijk een briefje van de receptie op onze deur hangen. dat komt zo: we slapen met z'n 4-en op een 6-persoons kamer. Wij, en nog 2 Duitse meiden: Eva & Cathrin. 's Avonds zaten we lekker een spelletje te doen op ons gemak, ons van geen kwaad bewust. Toen om 10 uur de lichten uitgingen en we ons naar ons geliefde bedje sleepten, hing er een heuse klachtenlijst van DE RECEPTION aan de deur. We zullen nu eerst wat achtergrond info verschaffen. Dat komt: we kwamen met 12 en 15 kilo in Australie. Dat is ondertussen opgebouwd tot 22 en 25 kilo. En als je dan een 6-persoons kamer hebt, en je slaapt er met z'n 4-en op, wab het je dan? INderdaad! 2 LEGE bedden. En wat doe je dan? JUIST!!! Wij hadden al onze spulletjes netjes geordend op de bedden gestapeld, en waren ons niet bewust van het kwaad wat boven ons hoofd hing. en dus hing er 's avonds een heuse lijst met regels dat het toch echt NIET de bedoeling was om je rotzooi op een anders bed te leggen! Nou zeg... er slaapt toch niemand... ;-p Voor de rest zijn we hier de zonnestraaltjes van het hostel hoor, en zijn temet verliefd op de receptiegasten (ook al...)
Duiken
Maandag tot vrijdag besloten we een duikcursus te doen. Dit hield in dat we maandagochtend om 6 uur ruw gewekt werden door ons wekkertje en op weg gingen naar het zwembad. Hier zouden we de eerste 2 dagen gaan oefenen met duiken. Dit hield in dat je eerst leerde een duikpakje aan te doen, wat al heel wat problemen opleverde, je zwemvest op te pompen, onze flippertjes aan te trekken en ons masker op te doen. Daar gingen we dan, ingepakt als 2 heuse duiksters, op naar de poel onder leiding van een charmante instructeur die ons de hele dag: 'little Dutch missy's' noemde. (en dan te bedenken dat wij de 2 waren met de grootste maat van iedereen in de groep, inclusief de jongens.) Omdat we zo'n groot pak hadden moesten er natuurlijk ook extra zware gewichten aanhangen om naar de bodem te zakken. We waren echt 1 wandelend blok beton. Het kwam erop neer: hoe groter het mens, hoe meer blokken.
Op de 2e dag van onze cursus kregen we een heuse Theorietest. Jaja, we hadden ook huiswerk! Voor het eerst sinds 5 maanden hadden we huiswerk. Tijdens de test zei onze instructeur Ethan nog nét de antwoorden niet voor. Zo simpel was 't. Hoe kan 't dan dat Annug de meeste fouten van de groep had en dreigde te zakken??? Laten we 't er maar op houden dat 't de taalbarriere was.
Woensdagmorgenvroeg werden we verwacht in het duikcentrum in Cairns. Vandaar werden met een busje naar een boot gebracht die ons naar de eigenlijke cruise zou brengen. Neee, we zouden niet zeeziek worden. Als we maar gewoon ons pilletje namen en ons rustig hielden kwam 't allemaal goed. Precies...na een kwartiertje hing Annug over de reling, en na nog 'rs 5 minuten kwam Mar er gezellig bijhangen. Nou, het cruiseschip zou als LAND aanvoelen, jaja, volgens onze 'lieftallige' instructeur dan. Hoe kan 't dan dat Annug 3 dagen heeft rondgebracht met óf slapen, óf duiken. Ze kon geeen maaltijd naar binnen krijgen, nou, dan wieten jullie hoe erg het was. Marianne had 'r geen problemen mee, als die eten ruikt is ze gelijk genezen van welke ziekte of kwaal dan ook.
't Cruiseschip was erg leuk, en we voelden ons na een half uurtje al zeer geliefd aangezien we door elk bemanningslid met 'sweetheart' werden aangesproken. Ze hadden ok allemaal van die leuke krulletjes... Na een aantal duiken die we heeeeeeel goed (ahum) aflegden, kregen we onder water ons duikbrevet uitgereikt tussen het prachtige koraal en de kleurrijke vissen. Ondertussen werden we gefilmd door Simon, de cameraman. In onze groep hadden we 2 Wunderbars, 2 Duitse jongens, die door Ethan 'wunderbars' werden genoemd. Dit was 't enige Duitse woord wat ie kon omdat er 'n bar in Cairns de Wunderbar heet, waar je 120 soorten Duits bier kunt proberen. Als je ze allemaal hebt geprobeerd wordt je naam op de muur van de bar geschreven en behoor je bij de VIP klanten.
De laatste duik die we deden was de mooiste van allemaal. Hier zagen we allerlei soorten vissen, waaronder Nemo, de doktersvissen, enorme grote forelachtigen, Napoleonvissen die groter kunnen zijn als mensen, regenboogvissen en nog veeeel meer. Ook hebben we met grote schildpadden gezwommen en we hebben 2 haaien gezien! De haai zwom helaas weg dus deed Annug een wanhopige poging om 'm bij z'n staart te grijpen. Mar kon 'r nog net op tijd stoppen van 'r niet zo slimme actie. Al met al hebben we super genoten van onze duikavonturen en zijn nu bevoegde 'Open Water Divers!!!'.
We ewen nog een lollig persoon ontmoet bij ons in 't hostel. Hij is zo lollig dat Mar alleen teruggaat naar Nederland. Annug heeft besloten hem te volgen waarheen hij ook gaat... Nou ja, 't spreekt voor zich dus. Ja, dat komt zo, Annegina zat lekker te kokkerellen in de keuken toen een jolige ietwat vreemde jongeman binnenstruinde die ook z'n kostje ging klaarmaken. Marianne had de dag ervoor al groots verteld aan 'm hoe zeeziek Annegina was en het moet zijn medeleven zijn geweest wat hem ertoe dreef haar te vragen: Did you ever taste an advocado before? Nou, dat was dus niet 't geval wat tot gevolg had dat de advocado op romantische wijze werd laten proeven door meneer de Canadees aan Annegina. Dit is trouwens waar gebeurd. Want: vaak krijgen we reacties van: wat is nou wel of niet waar? Nou, ga er maar van uit dat ALLES waar is wat we zeggen! Wij maken gewoon aparte vreemde dingen mee!
Vandaag, zondag hebben we weer 2 hele bijzondere kerkdiensten meegemaakt. Het onderwerp van bijzonderheid was: Zacheus. Het kwam namelijk zo: er is altijd een moment in de dienst waarop een verhaal wordt verteld en uitgebeeld voor de kinderen. Wij moeten er af en toe nog een beetje aan wennen, aan zulke dingen. Dus toen op een gegeven moment een ouderling met een wit laken als Jezus door de kerk heen liep en de gemeente aanmoedigende kreten moest slaken als menigte in Jericho (dat wil zeggen: Jeeuuh!!! voor Jezus en Booeeehh! voor Zacheus) wisten we eerst niet wat ons overkwam. Totdat Zacheus de zaal binnenhuppelde met gouden kettingen en horloges om z'n nek. Deze ouderling ging op een krukje staan dat moest dienen als 'n boom. Wel erg begrijpelijk natuurlijk, voor de kindjes. 's avonds werd het zelfde stuk gedaan alleen zaten er toen geen kinderen in de kerk... tsja... We hebben een goede tijd gehad in deze gemeente, deden mee met bijbelstudie, mistten alleen onze Juutjen, en hebben veel geleerd van de manier waarop deze kerk getuige probeert te zijn van Christus. Je voelt je er altijd erg welkom en het gebed neemt een heel belangrijke plaats in.
Nou fans, wij gaan nog ff een dagje zonnebaden en daarna vliegen we vanavond naar Perth. We hopen weer 'rs wat van jullie te horen!
-
27 Juni 2011 - 09:42
Albertine:
He meiden,
wat een verhalen weer. Fantastisch om te lezen! Jullie kunnen wel een boek schrijven. En inderdaad iedereen was hier erg ongerust na die aardbeving. De hele familie hield de hele dag alle nieuwsberichten in de gaten. We zagen jullie al in het ziekenhuis liggen.... Maar ja de dames zijn niet zo slim om kontakt op te nemen met het thuisfront. Hadden we kunnen verwachten van jullie. Haha.
Maar Annig, ik heb mijn weddenschap met Freek verloren, ik had namelijk gewed dat je met 3 a 4 weken weer thuis zou zijn, en nu zit je er al bijna een half jaar!
Nou meiden geniet nog maar van jullie laatste weken!
Groetjes van Albertine -
27 Juni 2011 - 10:02
Harm En Anneke Ellen:
Hallo Annechien en Marjan wel wie had gedacht dat we zo dicht bij elkaar waren want wij zijn op dit moment in Mt Isa een beetje inland in het noorden van Queensland het is interessant om jullie verhaaltjes te lezen nog een heel fijne tijd toe gewenst en een save trip home tot wederhoren H en A Ellen -
27 Juni 2011 - 11:56
Fenny:
Schitterend om jullie verslag te lezen. Je ziet het gewoonweg voor je!
Veel plezier de laatste weken, ben benieuwd naar een vervolgverhaal :) -
27 Juni 2011 - 12:10
Jacoline:
leuk weer om te lezen. tis hier vandaag prachtig weer,30 graden, zit onder de veranda en willem en anne ruth hebben hier de grootste lol int zwembadje. nou geniet er nog f van. groetjes ons -
27 Juni 2011 - 12:40
Jacoba:
Werd de voorspelling van ons bijna bewaarheid: Zie je Annug en Mar tussen de krokodillen dobberen... Maar dan door aardbeving in plaats van overstroming...
Maar leuke verhalen hoor ;)
Volgens mij krijgen jullie weer schrijf-inspiratie doordat de vertrekdatum naar Holland in zicht komt ;) -
27 Juni 2011 - 16:53
Klaas En MA:
Ja net wat er staat: vul hier je reactie in. Nou er valt niet veel meer te zeggen, iedereen heeft al gezegd dat jullie zo'n geweldige vacantie hebt, en nog niemand heeft dat bestreden, dus dat zal dan wel zo zijn. Ik verneem in jullie bericht dat het nog niet zeker is dat Annegien terug komt, wegens hart verlies problemen. Ja dat kan zo maar, maar voorzichtig aan. Een half jaar geleden kwamen hier op een zondagavond eens drie hele knappe meiden in, wilden alle drie absoluut geen mannen. Dat hoor je dan vaak als ze zo'n bui hebben. Maar een die liet zich wel wat zekerder uit, en zei: als! als!!!! er nog eens iemand mij zou vragen, ut oeft echt niet oor, maar dan zou ik eerst mijn voorwaarden stellen, en ik zou eerst eisen, bai welke kark bin je, 2. zou zijn: wat ew je op je spoarboekien. Ik verklap natuurlijk niet wie dat was, maar toch wel een oardig moatjen. Dus Annegien neen deze haar getrouwe raad in acht, in wiet wat je doen. Nou nais is hier niet. Serieus: we hebben dan toch van wat jullie beschrijven een wat andere kerkdienst dan jullie beschrijven. Ik zien hier de Boer nog niet met een rode jas aan achter Polinder aan jagen de kraak op en af. Ik dink dan. lot mai maar zo. Jullie, dat is is nog niet gezegd geloof ik, jullie hebben een geweldige vacantie. Hoewel wai wel arg anwinnig binnen. Maar alles loopt hier voortreffelijk. Oe ja, dat ad ik nog vergeten. Ut loop mit de liefde geloof ik, wat ik ur van zien teminste ok wel vor de wiende. We mogen nu 29 graden notieren. Gedag en de zegen toegewenst. KIek eut, in pas op. Kloas en Ma. -
27 Juni 2011 - 18:35
Janneke:
top weer topper.
ik lees jullie stukjes graag.
en ook nog met veel plezier.
nog een paar weekjes, dan kan ik ze weer in het echt horen ( die leuke verhaaltjes van je ).
dikke poes de nicht der nichten -
27 Juni 2011 - 21:38
Moepien:
geweldig allemaal je va stuurt t verslag door naar t kerkblad .. ??
Zijn jullie al bij tante Ellie en oom Teun? Bel even of mail wanneer we kunnen skypen
-
01 Juli 2011 - 16:18
Willem Roos:
ik hep de geel oranje bant gehaalt
ik zou ook wel met je duiken in de zee en dan ook een echte haai zien lijkt mij hartstikke cool.
nog veel plezier daar groetjes en een dikke knuf van Willem Roos -
01 Juli 2011 - 20:41
Klazien Vanden Hoff :
hallo annegiena .
hier even een berichtje van tante klazien en henk .
luek hoor dat verslag van je om dat te lezen , juillie hebben het er wel naar je zin zo te lezen .
ja je komt wel wat tegen he op je pad .
zitten lullie nu bij ome teun en tante ellie ,laad het me dan even weten als je wild .ik had je al eerder een mailtje gestuurd ,maar weet niet of die aan gekomen is -
01 Juli 2011 - 20:55
Klazien :
klazien van den hoff .
hallo anegina.
hier even een kort berichtje van tante klazien en henk .
hoe is het daar bij jullie , wel goed zo telezen het is een mooi verslag van je .
en je maakt heel wat mee zo he .
het is wel mooi he dat je dat allemaal zo ken doen . oma is vandaag bij tante truus geweest samen met tante annie , ze hebben weer een hele rit mee gemaakt .
oma was bek af ze hebben er wel vier uur over gedaan met de taxi .
maar tante truus mag maandag weer naar huis toe .dat is ook wel weer fijn .
en nu maar weer opknappen .
zeg even tegen tante ellie dat ik ook op facebook zit en dat zei mijn ook eens mailen .
nou het gaat jullie goed daar en geniet van alles en doe ze daar alle maal de groetjes dikke kus tante klazien en henk. -
07 Juli 2011 - 14:17
Corretje:
dames.. hoe ist zo met jullie? afijn nog 21 daagjes en dan weer een lekker bord met echte normale hollandse aardappelen;-) -
13 Juli 2011 - 11:52
F-a(ju Bruurtjen):
Hoi Anneg, hoe gaat met jou en mar?
Heb je nog iets beleeft?
Ik hoop van wel en trouwens hoe was het met dat duiken?
Ik hoop dat het leuk was.
Ik vind het jammer dat ik niet mee mocht.
Maar als je terug komt wacht ik op je in schiphol! Tot dan. Ddddddddddddddddddddoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -
20 Juli 2011 - 12:08
Je Moe:
zijn jullie weer terug in nederland of zo of zijn jullie fantasien op tis alweer 4weken geleden dat jullie een super ervaring hebben geschreven laat weer wat van jullie lezen meiden doeg he -
25 Juli 2011 - 08:48
Janneke:
nog 3 dagen doe voorzichtig en we wachten en hopen op een behouden thuiskomst xxx janneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
