(wo)men at work
Door: Marianne & Annegina
22 Maart 2011 | Australië, Winchelsea
G'day mates!
Deze keer een KORT verhaaltje, aangezien bepaalde niet-nader-te-noemen personen zulke grote stukken niet kunnen verwerken.
- De waterval -
Ja, jullie lezen het goed: deze keer zijn we niet naar de HOOGSTE waterval, maar naar BREEDSTE waterval van Australie geweest. Deze was 90m breed, en 10m hoog. We gingen met Klaas een middagje weg en reden langs de waterval. Klaas liep direct netjes naar een met hek omheind uitkijkpunt, maar Mar en Annug moesten vanzelluf WEER Tarzan en Jane uithangen. Dus wij liepen via een paadje naar beneden en begonnen heel gewaagd de waterval te beklimmen. Met gevaar gevaar voor eigen leven, over glibberige rotsen en kolkende watermassa's en onder angstige kreten van Klaas en heel wat mierenbeten verder kwamen we wonderlijk genoeg levend en wel aan bij de top van de waterval. Wat een lef! ;-p
- De 12 Apostelen -
Klaas en Ria namen ons mee naar de Great Ocean Road waar we een prachtig uitzicht hadden op de 12 apostelen. Alleen: er stonden er nog maar 6 overeind. Klaas verklaarde: Judas was gelukkig als eerste gevallen! Voor de niet-in-Australie-geintereseerde-mensen: de 12 apostelen zijn rotsen die dicht bij de kust in het water staan. Het uitzicht was adembenemend.
Vervolgens reden we naar ShipWreckcoast, waar in het verleden heel veel schepen zijn vergaan. Het was daar wel erg mooi, het water kwam tussen de rotsen door in een soort baai, prachtig om te zien!
De weg terug namen we de touristische route door mooie bossen met vooral heel veel gumtrees, bomen waarvan de bast er elk jaar vanaf valt. Deze basten zie je overal langs de weg liggen, en je moet uitkijken dat je er niet een op de auto krijgt.
- Apollo Bay -
Apollo Bay is het zuidelijkste puntje van Australie. Op LabourDay, een nationale vrije dag, reden we daarnaartoe. Het akelige hier is dat je zo lang moet rijden voor je ergens bent. Niet dat we dat heel erg vinden...wij bleren wel met onze cd-tjes mee! Op Apollo Bay was een mooi rustig strandje, met een leuk haventje en een gezellig winkelstraatje. Wij liepen lekker een rondje over het haventje, waar ook een echt Urker dammetje was. Op het dammetje stond een levensgroot bord, waar je niet omheen kon kijken met de woorden: VERBODEN OP DE DAM TE LOPEN. Maar wij kunnen vanzelluf geen Engels en dus liepen we, op blote voeten, het hele eind over het dammetje.
- Het werk -
Tot nu toe een serieus verhaal maar nu komt het. Ga allemaal even rustig zitten: want: wij hebben gewerkt!!! Jaha, en niet zomaar ergens. Op een manege waar 82 quarterhorses werden verzorgd en getraind. Ze behoren tot de top van Australie. De manager heeft met de kroonprinses van Denemarken door Australie gereden, en haar lessen gegeven. En dat is nu ONZE werkgever. De binnenbak is 1 van de beste van Australie, en sowieso van Victoria, het deel waar we nu zijn. En DAAR mogen wij nu werken. Allemaal heel idyllisch natuurlijk, maar we werden snel uit ons droomwereldje gehaald toen we een spraypomp met vergif in onze handen kregen geduwd. En daar gingen we: van 's morgens vroeg (6uur!!!) tot 's avonds laat aan het onkruid -en onze rug- verdelgen. Het is dat we zo goed verdienden, en gratis onderkomen hadden met TOPfaciliteiten in een prachtig gemoderniseerde chalet met een kookstel anno 2013.
- De kip -
Even tussendoor: op onze supermoderne oven anno 1960 stonden alleen graden in Fahrenheit. En omdat we geen internet bij de hand hadden wisten we niet hoeveel dat in Celcius was. Resultaat: verbrand omhulsel, roze binnenkant. Achteraf bleek de oven op meer dan 300 graden Celcius te hebben gestaan. Wisten wij veel...
Voor degene die het nog niet weten: Annegina heeft wat met vlees. Thuis op Urk al gaat al het overige vlees richting Annug. Nou, zo stonden we deze week in de slager, en daar lagen ze. Prachtig, ronde, gemarineerde balletjes gehakt. Voor maar 30 cent per stuk!!! Er had toen natuurlijk allang een alarmballetje moeten gaan rinkelen, maar bij Annug gebeurde dat niet. Ergens in haar onderbewustzijn hoorde Annegina Marianne heel zachtjes zeggen: laten we er nou eerst eentje proberen! Maar het was al te laat. Marianne hoorde vol ontzetting Annegina zeggen: 4! Nou, en daar zaten we de volgende dag: aan een 'lekker' balletje gak. Hoe durfden ze er 30 cent voor te vragen! We hadden er nog geen 10 voor over gehad.
- Paardrijden -
Omdat we de hele week tussen de paarden hadden gezeten maar er nog geen hadden bereden MOEST dat natuurlijk geschieden. Dus wij zateragmiddag enthousiast op weg naar Warrnambool waar we op het strand heerlijk zouden kunnen paardrijden. Als ervaren berijders kregen we paarden die precies bij ons pasten. Vet, lui, lomp en eetziek. Eerst hobbelden we een half uur voor we eindelijk op het strand kwamen. Annug brulde op z'n Urrekers: zo koem ik m'n 1,5 uur ok snel duur ja, kunnen we niet wat sneller? En inderdaad: dat kon NIET! Vooral Marianne haar paard was vreselijk lui. En laat die nou vooraan lopen, dus de rest moest wel in hetzelfde tempo erachteraan hobbelen. Hoeveel trappen ze het arme dier ook toediende het verzette geen poot sneller. tot we op het strand waren. Het arme dier had genoeg van de grove behandeling en zou weleens laten zien wat hij kon, met de bedoeling dat Mar eraf zou vallen. Wat als gevolg had dat Annug de tranen over haar wangen had lopen van het lachen. Annug haar helm was VEEL te groot en zakte over haar ogen maar in een glimp zag ze nog net Marianne op en neer hobbelen. Jammer genoeg eindigde dit avontuur alweer snel want de luie dieren waren natuurlijk alweer moe.
OP dit moment bereiden we ons geestelijk voor op onze volgende werkweek. We hebben trouwens onze boete dubbel en dwars terugverdiend.
Sorry Vriend ... het is toch iets langer geworden dan we wilden, maar ga er nou maar gewoon lekker voor zitten! Iedereen bedankt voor alle leuke reacties, we waarderen ze erg!
Deze keer een KORT verhaaltje, aangezien bepaalde niet-nader-te-noemen personen zulke grote stukken niet kunnen verwerken.
- De waterval -
Ja, jullie lezen het goed: deze keer zijn we niet naar de HOOGSTE waterval, maar naar BREEDSTE waterval van Australie geweest. Deze was 90m breed, en 10m hoog. We gingen met Klaas een middagje weg en reden langs de waterval. Klaas liep direct netjes naar een met hek omheind uitkijkpunt, maar Mar en Annug moesten vanzelluf WEER Tarzan en Jane uithangen. Dus wij liepen via een paadje naar beneden en begonnen heel gewaagd de waterval te beklimmen. Met gevaar gevaar voor eigen leven, over glibberige rotsen en kolkende watermassa's en onder angstige kreten van Klaas en heel wat mierenbeten verder kwamen we wonderlijk genoeg levend en wel aan bij de top van de waterval. Wat een lef! ;-p
- De 12 Apostelen -
Klaas en Ria namen ons mee naar de Great Ocean Road waar we een prachtig uitzicht hadden op de 12 apostelen. Alleen: er stonden er nog maar 6 overeind. Klaas verklaarde: Judas was gelukkig als eerste gevallen! Voor de niet-in-Australie-geintereseerde-mensen: de 12 apostelen zijn rotsen die dicht bij de kust in het water staan. Het uitzicht was adembenemend.
Vervolgens reden we naar ShipWreckcoast, waar in het verleden heel veel schepen zijn vergaan. Het was daar wel erg mooi, het water kwam tussen de rotsen door in een soort baai, prachtig om te zien!
De weg terug namen we de touristische route door mooie bossen met vooral heel veel gumtrees, bomen waarvan de bast er elk jaar vanaf valt. Deze basten zie je overal langs de weg liggen, en je moet uitkijken dat je er niet een op de auto krijgt.
- Apollo Bay -
Apollo Bay is het zuidelijkste puntje van Australie. Op LabourDay, een nationale vrije dag, reden we daarnaartoe. Het akelige hier is dat je zo lang moet rijden voor je ergens bent. Niet dat we dat heel erg vinden...wij bleren wel met onze cd-tjes mee! Op Apollo Bay was een mooi rustig strandje, met een leuk haventje en een gezellig winkelstraatje. Wij liepen lekker een rondje over het haventje, waar ook een echt Urker dammetje was. Op het dammetje stond een levensgroot bord, waar je niet omheen kon kijken met de woorden: VERBODEN OP DE DAM TE LOPEN. Maar wij kunnen vanzelluf geen Engels en dus liepen we, op blote voeten, het hele eind over het dammetje.
- Het werk -
Tot nu toe een serieus verhaal maar nu komt het. Ga allemaal even rustig zitten: want: wij hebben gewerkt!!! Jaha, en niet zomaar ergens. Op een manege waar 82 quarterhorses werden verzorgd en getraind. Ze behoren tot de top van Australie. De manager heeft met de kroonprinses van Denemarken door Australie gereden, en haar lessen gegeven. En dat is nu ONZE werkgever. De binnenbak is 1 van de beste van Australie, en sowieso van Victoria, het deel waar we nu zijn. En DAAR mogen wij nu werken. Allemaal heel idyllisch natuurlijk, maar we werden snel uit ons droomwereldje gehaald toen we een spraypomp met vergif in onze handen kregen geduwd. En daar gingen we: van 's morgens vroeg (6uur!!!) tot 's avonds laat aan het onkruid -en onze rug- verdelgen. Het is dat we zo goed verdienden, en gratis onderkomen hadden met TOPfaciliteiten in een prachtig gemoderniseerde chalet met een kookstel anno 2013.
- De kip -
Even tussendoor: op onze supermoderne oven anno 1960 stonden alleen graden in Fahrenheit. En omdat we geen internet bij de hand hadden wisten we niet hoeveel dat in Celcius was. Resultaat: verbrand omhulsel, roze binnenkant. Achteraf bleek de oven op meer dan 300 graden Celcius te hebben gestaan. Wisten wij veel...
Voor degene die het nog niet weten: Annegina heeft wat met vlees. Thuis op Urk al gaat al het overige vlees richting Annug. Nou, zo stonden we deze week in de slager, en daar lagen ze. Prachtig, ronde, gemarineerde balletjes gehakt. Voor maar 30 cent per stuk!!! Er had toen natuurlijk allang een alarmballetje moeten gaan rinkelen, maar bij Annug gebeurde dat niet. Ergens in haar onderbewustzijn hoorde Annegina Marianne heel zachtjes zeggen: laten we er nou eerst eentje proberen! Maar het was al te laat. Marianne hoorde vol ontzetting Annegina zeggen: 4! Nou, en daar zaten we de volgende dag: aan een 'lekker' balletje gak. Hoe durfden ze er 30 cent voor te vragen! We hadden er nog geen 10 voor over gehad.
- Paardrijden -
Omdat we de hele week tussen de paarden hadden gezeten maar er nog geen hadden bereden MOEST dat natuurlijk geschieden. Dus wij zateragmiddag enthousiast op weg naar Warrnambool waar we op het strand heerlijk zouden kunnen paardrijden. Als ervaren berijders kregen we paarden die precies bij ons pasten. Vet, lui, lomp en eetziek. Eerst hobbelden we een half uur voor we eindelijk op het strand kwamen. Annug brulde op z'n Urrekers: zo koem ik m'n 1,5 uur ok snel duur ja, kunnen we niet wat sneller? En inderdaad: dat kon NIET! Vooral Marianne haar paard was vreselijk lui. En laat die nou vooraan lopen, dus de rest moest wel in hetzelfde tempo erachteraan hobbelen. Hoeveel trappen ze het arme dier ook toediende het verzette geen poot sneller. tot we op het strand waren. Het arme dier had genoeg van de grove behandeling en zou weleens laten zien wat hij kon, met de bedoeling dat Mar eraf zou vallen. Wat als gevolg had dat Annug de tranen over haar wangen had lopen van het lachen. Annug haar helm was VEEL te groot en zakte over haar ogen maar in een glimp zag ze nog net Marianne op en neer hobbelen. Jammer genoeg eindigde dit avontuur alweer snel want de luie dieren waren natuurlijk alweer moe.
OP dit moment bereiden we ons geestelijk voor op onze volgende werkweek. We hebben trouwens onze boete dubbel en dwars terugverdiend.
Sorry Vriend ... het is toch iets langer geworden dan we wilden, maar ga er nou maar gewoon lekker voor zitten! Iedereen bedankt voor alle leuke reacties, we waarderen ze erg!
-
22 Maart 2011 - 06:21
Alida:
Zien ik ut nou goed Marianne, dat je goed van de kost kreegen??;) -
22 Maart 2011 - 07:18
Diana:
Annug Wat hebben jullie het hartstikke gaaf! Wat een mooie omgeving daar en wat een lol ;) zo te zien. Veel plezier nog en Jelle verwacht wel een mailtje hoor ;P -
22 Maart 2011 - 08:48
Tante Marleen:
Marrianne te paard, nooooit gedacht!
Leuk om te lezen jullie reisverslag, weet alleen niet altijd wat fictie of non-fictie is. groetjes! -
22 Maart 2011 - 12:30
Tiny:
Geweldig verslag weer. Vooral om het 'paardenverhaal' heb ik smakelijk zitten lachen.. och, och! -
22 Maart 2011 - 20:26
Ab Anneke En De Kids:
Die prins en eigenaar maken net als ons van brood poep!! t's maar dat je het weet.
En hebben jullie wel eens van beschermde kleding gehoord tijdens het vergif spuiten????????,lekker ingeademd zeker?????
Die koekebakker is er mooi vanaf,en jullie hebben gif ingeademd!!!en wat dacht je wat je huid opneemt??, voortaan even opletten dames
Vriendelijke Groet,
Ab en Anneke en kids. -
22 Maart 2011 - 20:37
Jacoba:
Manman, wat een verhalen weer!
Whaha! Dat met die paarden: ik zie het zo voor me. Van die ouwe makke diertjes die allemaal netjes in een rijtje achter elkaar aansjokken... die route kunnen ze zelfs nog lopen met hun ogen dicht! Hihi! ;) Ik ken dat :P
Ennuh... De 3 musketiers lijkt aardig veel op de drie dames op een rijtje: klein - groter - grootst. :D Whaah! -
22 Maart 2011 - 22:27
Engelien Van Cor :
nou ik zie dat jullie het wel overal treffen hoor ,enne die balletjes gehakt likken toch wel ergens anders op hoor ,,volgens mij lusten jelui zodrekt gien ijssies maar ,op elk verslag staon jelui met een toeter van een ijssien ,,,en onkruid spuiten ja dat kan iedere wel or ,,,ik bin blede dat jelui ut goed euwen daor ,,wij kieken ur wier nor uit elleke keer ,,de groetjes en pas goed op un kanger,,, dikke poes van tiemen en tot schrijfs maar weer -
23 Maart 2011 - 08:20
Klaas En Ma Kramer:
Nou jullie krijgen, zo als ik lees, wel respons ( dit woord is geloof ik Grieks) Dat krijg je als je zo als ik oude talen gestudeerd hebt, dat loopt wat door elkaar als je wat ouder wordt. Maar jullie begrijpen het wel. Nou jullie globetrotten er wel wat aan af. Jullie lijken wel pelgrims. Het doet mij denken aan dat lied, mag het?
"Een pelgrim ben ik hier op aard, op reis naar het Vaderland, enz. Maar dan eindigt het geloof ikmet:
maar als mijn oog vooruit mag zien op het Heil dat ginds mij wacht. Dan zullen alle neev'len vlien, bij het licht der eeuwigheid". Je zou die mooie Joh. de Heer versjes haast vergeten.
Wij hadden, hier zondagavond nog jullie moat Judith met haar vriend. Het is allemaal heel vertederend om dat zo te zien bloeien. Ja ja. Maar dat wordt jullie nog bespaard. Geen koeien geen moeien zegt men dan. Vrijheid blijheid. Zo is het ook nog een keer. Hier is alles ook nog in orde, een beetje mistig vanmorgen. Verder de groeten en kijk maar uit met die ouwe paarde knollen, en die brede watervallen enz. enz.. Verder de zegen Kloas in Ma. -
23 Maart 2011 - 10:31
Johanna:
lag midden in de klas dubbel van't lachen.. om de paarden uiteraard:P -
23 Maart 2011 - 12:16
Annegre Roos:
He annug jullie hebben het weer leuk
gehad ik hoop dat jullie snel weer iets plaatsen en natuurlijk de foto's die zijn ook hartstikke gaaf ik mis je wel hoor annug heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel
veel liefs xxxxxxx Annegre -
23 Maart 2011 - 17:20
Albertine :
Dus paardgehobbeld, zeker wel gaaf over het strand. Nou als dat zulke slome dieren zijn dan kan onze Keetjen er nog wel wat van. Die nam vorige week de poten met mij er bovenop in het bos. Die ouwe had er zin in.
He en die ballen gehakt, waren dat geen stiereballen?? Dat is daar nml ook een delicatesse.
Nou nog veel plezier daar, geniet er maar van dames.
Liefs Albertine en Angela -
23 Maart 2011 - 19:33
Willem En Moe :
haaaaaaai anderea tjen is wier in hues or
als ik het zo lees hebben jullie het goed naar jullie zin.met al die mooie water vallen en die ver gezichten.hebben jullie nog geen vrientje opgeduikelt daar.onze andrea heeft 0.5 l zuurstof en weer sondevoeding verder ontwikkelt ze lekker .vraag wel of willianne een foto stuurt nou de groetjes en ik vond het leuk dat je belde met mijn verjaardag -
25 Maart 2011 - 14:26
Fenny Schuttel:
Hoii, 'k hoorde vandaag van het bestaan van jullie dagboek. 'k Zal straks eens op m'n gemak alles lezen.. In ieder geval veel plezier daar!
Groetjes, Fenny -
26 Maart 2011 - 19:32
Ha Meiden!:
Wat geweldig om weer een verhaal te lezen van jullie! Ik lig iedere keer weer in een deuk om jullie belevenissen!!! :)
Maar zo te horen blijven jullie extra lang bij deze baas...? Dan is er niet veel 'tent-opzetten' bij zeker...!?! :)
Nou, geniet van alles daar!!
Liefs Wils
-
26 Maart 2011 - 22:25
Va En Moe Roos :
geweldig al die verhalen maar vergif spuiten op blote bienen dat is t zelfde as duur braanekietels lopen in dat nooit over got dus kiek goed eut goede zondag -
27 Maart 2011 - 04:59
Natalja:
Heeey Baas B!!!
Dat klinkt allemaal heel cool!!! Gaaf man, geniet ervan.
Warme groeten vanuit Nabire,
Ballos -
27 Maart 2011 - 16:01
Fam Post:
benne zo onwennig as wat.zie ik het goed dat jullie met gifspuiten lopen op die manege?zonder handschoenen en kapjes voor de mond?dat gaat niet goed komen zo.Zie veel moois op de foto s en ben eeeeeecht niet jaloers.ben je e mail adres kwijt ,kees heeft even mijn mailbox geleegd.lente hier ook in aantocht,fietsweer.verder alles nog het zelfde,gezond maar weinig avonturen.k zou zeggen bewust genieten en we miss you! -
29 Maart 2011 - 07:19
Janneke:
lekkere topper van mn...gisteravond een lekker patatje bij de ouwe múllem gekocht,en hij was eerlijk.....hoe hebben jullie het verders..jullie schrijven hele leuke stukjes,ik moet ook telken heel hard lachen en zit hier gewoon te genieten...marrianne heb je het wel goed,want je ziet er magertjes uit op de foto's..nou dikke kus je nicht der nichten...in ok een lekkere poes vor annegien -
05 April 2011 - 20:44
Anneke Korf:
buurvrouw Anneke K -
05 April 2011 - 20:50
Anneke Korf:
Dag buurmeisjes in Australie,
Leuk om jullie verhalen te lezen en jullie mooie foto's te bekijken. Geniet er van en stiekem ben ik wel een beetje jaloers hoor dat jullie zo lang en veel van dit mooie land mogen genieten.
Pas goed op jezelf en ik kijk al weer uit naar jullie nieuwe belevenissen.
Groetjes van buurvrouw Anneke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
